Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

a pushing

  • 1 concursātiō

        concursātiō ōnis, f    [concurso], a running together, thronging: multa (populi): percontantium.—A collision, conflict: incidentium aliorum in alios, L.: utriusque exercitūs, Cs.: proelii, N. —A running about, going to and fro: huius concursationes: (mulierum) incerta, L.: decemviralis, a travelling over the provinces.—A skirmishing, swift movement (of troops): maior quam vis, L., Cu.—Fig., coincidence, correspondence: quae concursatio somniorum?
    * * *
    running/pushing together; journeying to and fro; skirmish; disorderly meeting

    Latin-English dictionary > concursātiō

  • 2 procāx

        procāx ācis, adj.    [PREC-], pertinacious, bold, insolent, forward, pert, wanton: mulier: in lacessendo: sermo, S.: libertas, Ph.: Auster, V.
    * * *
    (gen.), procacis ADJ
    pushing, impudent; undisciplined; frivolous

    Latin-English dictionary > procāx

  • 3 pulsus

        pulsus ūs, m    [1 PAL-], a pushing, beating, striking, stamping, push, blow, impulse, stroke: pulsu externo agitari: pulsu remorum praestare, in rowing, Cs.: sonum vocis pulsu pedum modulantes, keeping time in the dance, L.: pulsu pedum tremit tellus, trampling, V.: armorum, Ta.: lyrae, playing, O.—Fig., an impulse, impression, influence: externus.
    * * *
    stroke; beat; pulse; impulse

    Latin-English dictionary > pulsus

  • 4 cornipetus

    cornipeta, cornipetum ADJ
    pushing/goring with horns

    Latin-English dictionary > cornipetus

  • 5 cornupeta

    act of pushing/goring with horns

    Latin-English dictionary > cornupeta

  • 6 cornupetus

    cornupeta, cornupetum ADJ
    pushing/goring with horns

    Latin-English dictionary > cornupetus

  • 7 concursatio

    concursātĭo, ōnis, f. [concurso].
    I.
    A running together, a disorderly meeting:

    cum multā concursatione (populi),

    Cic. Brut. 69, 242; Tac. A. 6, 17.—
    B.
    Trop.: inventus est ordo in stellis... cedo tandem qui sit ordo aut quae concursatio somniorum? what coincidence? i. e. what concert of motion that can express a design? Cic. Div. 2, 71, 146.—
    II.
    A running upon, pushing against one another:

    concursatio in obscuro incidentium aliorum in alios incertum fecerat, an, etc.,

    Liv. 41, 2, 6.—
    III.
    A running about, going to and fro, etc.:

    quid ego hujus lacrimas et concursationes proferam?

    Cic. Verr. 2, 1, 30, § 75 Zumpt ad loc.:

    et in Albaniā et Seplasiā quae concursatio percunctantium, quid, etc.,

    id. Agr. 2, 34, 94:

    puerorum illa concursatio nocturna,

    id. Dom. 6, 14:

    Libonis et Hypsaei non obscura concursatio et contentio,

    id. Fam. 1, 1, 3:

    (mulierum) concursatio incerta nunc hos nunc illos sequentium,

    Liv. 5, 40, 3; cf. id. 35, 49, 9:

    decemviralis,

    a travelling over the provinces, Cic. Agr. 1, 3, 8:

    concursationes ad divitias euntium sapiens securus laetusque ridebit,

    Sen. Ep. 17, 9.—
    2.
    In milit. lang., the skirmishing of light-armed troops, Liv. 30, 34, 2; Curt. 8, 14, 13.—
    B.
    Trop., an anxious, troubled restlessness, anxiety:

    exagitatae mentis,

    Sen. Ep. 3, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > concursatio

  • 8 cornupeta

    cornupĕta, ae, adj. comm., pushing or goring with the horns, Vulg. Exod. 21, 29; 21, 36.

    Lewis & Short latin dictionary > cornupeta

  • 9 impulsio

    impulsĭo ( inp-), ōnis, f. [impello], a pushing against.
    I.
    Lit., external pressure, influence:

    omnis coagmentatio corporis vel calore vel frigore vel aliqua impulsione vehementi labefactatur et frangitur,

    Cic. Univ. 5, 14.—
    II.
    Trop., incitement, instigation, impulse.
    A.
    In gen.:

    impulsio est, quae sine cogitatione per quandam affectionem animi facere aliquid hortatur, ut amor, iracundia, aegritudo,

    Cic. Inv. 2, 5, 17; cf. id. ib. § 19; 2, 6, 20.—
    B.
    In partic.: ad hilaritatem impulsio, pleasantry, an incitement to merriment, = Gr. charientismos, a figure of speech, Cic. de Or. 3, 53, 205; Quint. 9, 1, 31; 9, 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > impulsio

  • 10 impulsus

    1.
    impulsus ( inp-), a, um, Part., from impello.
    2.
    impulsus ( inp-), ūs, m. [impello], a pushing or striking against.
    I.
    Lit., an outward pressure or shock, an impulse (class.; most freq. in abl. sing.):

    impulsu scutorum,

    Cic. Caecin. 15, 43:

    orbium,

    id. Rep. 6, 18:

    quae (natura) a primo impulsu moveatur,

    id. ib. 6, 25 fin.:

    is ardor non alieno impulsu, sed sua sponte movetur,

    id. N. D. 2, 12, 32: ventus, qui inferiora repentinis impulsibus quatit, App. de Mundo, p. 62.—
    II.
    Trop., incitement, instigation, influence (class.):

    ubi duxere impulsu vostro, vostro impulsu easdem exigunt,

    Ter. Hec. 2, 1, 45; cf. ib. 4, 4, 65:

    ipsos non negare, ad haec bona Chrysogonum accessisse impulsu suo,

    Cic. Rosc. Am. 37, 107; id. Verr. 2, 2, 66, § 161:

    impulsu patrum,

    id. Rep. 2, 10:

    ne civitas eorum impulsu deficeret,

    Caes. B. G. 5, 25, 4:

    impulsu patrum,

    Cic. Rep. 6, 26:

    qui simili impulsu aliquid commiserint,

    id. Inv. 2, 5, 19:

    oratio pondere modo et impulsu proeliatur,

    Quint. 9, 1, 20:

    temeritatis subiti et vehementes impulsus,

    Val. Max. 9, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > impulsus

  • 11 inpulsio

    impulsĭo ( inp-), ōnis, f. [impello], a pushing against.
    I.
    Lit., external pressure, influence:

    omnis coagmentatio corporis vel calore vel frigore vel aliqua impulsione vehementi labefactatur et frangitur,

    Cic. Univ. 5, 14.—
    II.
    Trop., incitement, instigation, impulse.
    A.
    In gen.:

    impulsio est, quae sine cogitatione per quandam affectionem animi facere aliquid hortatur, ut amor, iracundia, aegritudo,

    Cic. Inv. 2, 5, 17; cf. id. ib. § 19; 2, 6, 20.—
    B.
    In partic.: ad hilaritatem impulsio, pleasantry, an incitement to merriment, = Gr. charientismos, a figure of speech, Cic. de Or. 3, 53, 205; Quint. 9, 1, 31; 9, 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > inpulsio

  • 12 inpulsus

    1.
    impulsus ( inp-), a, um, Part., from impello.
    2.
    impulsus ( inp-), ūs, m. [impello], a pushing or striking against.
    I.
    Lit., an outward pressure or shock, an impulse (class.; most freq. in abl. sing.):

    impulsu scutorum,

    Cic. Caecin. 15, 43:

    orbium,

    id. Rep. 6, 18:

    quae (natura) a primo impulsu moveatur,

    id. ib. 6, 25 fin.:

    is ardor non alieno impulsu, sed sua sponte movetur,

    id. N. D. 2, 12, 32: ventus, qui inferiora repentinis impulsibus quatit, App. de Mundo, p. 62.—
    II.
    Trop., incitement, instigation, influence (class.):

    ubi duxere impulsu vostro, vostro impulsu easdem exigunt,

    Ter. Hec. 2, 1, 45; cf. ib. 4, 4, 65:

    ipsos non negare, ad haec bona Chrysogonum accessisse impulsu suo,

    Cic. Rosc. Am. 37, 107; id. Verr. 2, 2, 66, § 161:

    impulsu patrum,

    id. Rep. 2, 10:

    ne civitas eorum impulsu deficeret,

    Caes. B. G. 5, 25, 4:

    impulsu patrum,

    Cic. Rep. 6, 26:

    qui simili impulsu aliquid commiserint,

    id. Inv. 2, 5, 19:

    oratio pondere modo et impulsu proeliatur,

    Quint. 9, 1, 20:

    temeritatis subiti et vehementes impulsus,

    Val. Max. 9, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > inpulsus

  • 13 pulsus

    1.
    pulsus, a, um, Part., from pello.
    2.
    pulsus, ūs, m. [pello], a pushing, beating, striking, stamping; a push, blow (class.).
    I.
    Lit.:

    pulsu externo agitari,

    Cic. Tusc. 1, 23, 54:

    remorum,

    the stroke of the oars, rowing, id. de Or. 1, 33, 153; Caes. B. G. 3, 13:

    pulsus seni,

    i. e. a galley of six banks, Sil. 14, 487; cf. Liv. 22, 19; 27, 37:

    pedum,

    the trampling of feet, Verg. A. 12, 445; 7, 722: palmarum, Laber ap. Non. p. 151, 28:

    lyrae,

    a striking, playing, Ov. F. 5, 667:

    terrae,

    an earthquake, Amm. 23, 1, 7.—

    Esp.: pulsus venarum,

    the beating of the pulse, the pulse, Plin. 29, 1, 5, § 6; Val. Max. 5, 7, 1 ext.:

    sentire pulsus venarum,

    Quint. 7, 10, 10:

    pulsum venarum attingere,

    Tac. A. 6, 50; so,

    arteriarum,

    Plin. 11, 37, 89, § 219; and so pulsus alone (sc. venarum), the pulse:

    pulsus densior, celer, fluctuans,

    Cael. Aur. Acut. 2, 14, 92:

    debilis, densus, formicalis,

    id. Tard. 2, 14, 198:

    febricitans,

    id. Acut. 2, 10, 63 et saep.—
    II.
    Trop., impulse, influence:

    sive externus et adventicius pulsus animus dormientium commovet, sive, etc.,

    Cic. Div. 2, 61, 126:

    nulla enim species cogitari potest nisi pulsu imaginum,

    id. ib. 2, 67, 137:

    animus quatitur et afficitur motibus pulsibusque,

    Gell. 9, 13, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > pulsus

  • 14 repello

    rĕ-pello, reppuli (less correctly repuli), rĕpulsum, 3, v. a., to drive, crowd, or thrust back; to reject, repulse, repel, etc., = reicere (freq. and class.; syn.: reicio, repono, removeo).
    I.
    Lit.:

    eum ego meis Dictis malis his foribus atque hac reppuli, rejeci hominem,

    Plaut. Bacch. 4, 3, 19:

    aliquem foribus,

    Hor. S. 2, 7, 90:

    foribus tam saepe repulsus,

    Ov. Am. 3, 11, 9:

    homines inermos armis,

    Cic. Caecin. 12, 33:

    adversarius, qui sit et feriendus et repellendus,

    id. de Or. 2, 17, 72:

    aliquem ab hoc templo,

    id. Phil. 14, 3, 8:

    homines a templi aditu,

    id. Dom. 21, 54:

    Sabinos a moenibus urbis,

    id. Rep. 2, 20, 36:

    hostes a ponte,

    Caes. B. C. 1, 16;

    ab castris,

    id. ib. 1, 75:

    a citeriore ripā,

    Front. Strat. 1, 4, 10:

    aliquem inde,

    Cic. de Or. 3, 17, 63:

    hostes in silvas,

    Caes. B. G. 3, 28 fin.:

    in oppidum,

    id. ib. 3, 22 fin.; id. B. C. 2, 14 fin.— Absol.:

    nostri acriter in eos impetu facto, repulerunt,

    Caes. B. G. 5, 17. —Of impersonal objects (mostly poet.):

    reppulit mihi manum,

    Plaut. Cas. 5, 2, 14; cf. Plin. 7, 16, 15, § 72:

    telum aere repulsum,

    repelled, Verg. A. 2, 545:

    mensas,

    to push back, Ov. M. 6, 661; cf.

    aras,

    id. ib. 9, 164:

    repagula,

    to shove back, id. ib. 2, 157:

    tellurem mediā undā,

    crowds back, id. ib. 15, 292:

    navem a terrā, Auct. B. Alex. 20: serpentes,

    Amm. 14, 2, 5. — Poet., of the apparent pushing back or away of the starting-point, in flying up or sailing away:

    Oceani spretos pede reppulit amnes,

    Verg. G. 4, 233; cf.:

    cum subito juvenis, pedibus tellure repulsā, Arduus in nubes abiit,

    spurning the ground, Ov. M. 4, 710:

    impressā tellurem reppulit hastā,

    id. ib. 2, 786;

    6, 512: aera repulsa,

    i. e. cymbals struck together, Tib. 1, 3, 24; 1, 8, 22; cf.:

    aera Aere repulsa,

    Ov. M. 3, 533.—
    II.
    Trop., to drive away, reject, remove; to keep off, hold back, ward off, repulse, etc.:

    repelli oratorem a gubernaculis civitatum,

    Cic. de Or. 1, 11, 46:

    aliquem a consulatu,

    id. Cat. 1, 10, 27:

    ab hoc conatu,

    id. Or. 11, 36:

    a cognitione legum,

    id. Balb. 14, 32:

    ab impediendo ac laedendo,

    Q. Cic. Petit. Cons. 14, 55:

    ab hac spe repulsi Nervii,

    Caes. B. G. 5, 42:

    repulsum ab amicitiā,

    Sall. J. 102, 13:

    fracti bello fatisque repulsi,

    Verg. A. 2, 13:

    repulsus ille veritatis viribus,

    Phaedr. 1, 1, 9:

    hinc quoque repulsus,

    Nep. Lys. 3:

    per colloquia repulsus a Lepido,

    Vell. 2, 63, 1. —

    Of suitors for office,

    Cic. Planc. 21, 51:

    haud repulsus abibis,

    Sall. J. 110, 8; Liv. 39, 32. —

    Of lovers: saepe roges aliquid, saepe repulsus eas,

    Prop. 2, 4, 2 (12):

    proci repulsi,

    Ov. M. 13, 735:

    aliquam ad meretricium quaestum,

    to drive, Plaut. Cist. 1, 1, 43.—

    Of abstract objects: dolorem a se repellere,

    Cic. Fin. 1, 9, 30:

    furores Clodii a cervicibus vestris,

    id. Mil. 28, 77:

    illius alterum consulatum a re publicā,

    id. Att. 7, 18, 2:

    quod tamen a verā longe ratione repulsum'st,

    removed, Lucr. 1, 880; cf. id. 2, 645; 5, 406:

    tegimenta ad defendendos ictus ac repellendos,

    Caes. B. C. 2, 9; 6, 767: cute ictus, Ov. M. 3, 64:

    pericula,

    Cic. Mur. 14, 30; Caes. B. C. 1, 79, 2:

    vim (opp. inferre),

    Cic. Mil. 19, 51:

    crimen (with transferre),

    Quint. 4, 2, 26:

    temptamina,

    Ov. M. 7, 735:

    facinus,

    id. ib. 15, 777:

    fraudem,

    id. A. A. 3, 491:

    verba,

    id. P. 4, 1, 19:

    ver hiemem repellit,

    id. M. 10, 165:

    conubia nostra,

    to reject, disdain, Verg. A. 4, 214 amorem, Ov. Am. 1, 8, 76:

    preces,

    id. M. 14, 377:

    diadema,

    to refuse, reject, Vell. 2, 56, 4; Suet. Caes. 79; cf.

    dictaturam,

    Vell. 2, 89, 5:

    ut contumelia repellatur,

    be discarded, Cic. Off. 1, 37, 137.— Hence, rĕpulsus, a, um, P. a., removed, remote; once in Cato: ecquis incultior, religiosior, desertior, publicis negotiis repulsior, Cato ap. Fest. p. 286, and ap. Paul. ex Fest. p. 287 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > repello

  • 15 tuditans

    tŭdĭtans, antis, Part. [tud, tundo], striking or beating often (ante-class.).
    I.
    Lit., Lucr. 3, 394:

    corpora,

    id. 2, 1142.—
    II.
    Trop., pushing or driving on: tuditantes significat negotium tundentes, id est agentes, Fest. pp. 352 and 353 Müll.: haec inter sese tum (certabant) tuditantes, Enn. ib. (Ann. v. 138 Vahl.).

    Lewis & Short latin dictionary > tuditans

См. также в других словарях:

  • Pushing hands — Pushing hands, (, Wade Giles t ui1 shou3, pinyin tuī shǒu), is a name for two person training routines practiced in internal Chinese martial arts such as Baguazhang, Xingyiquan, Tai Chi Chuan (Taijiquan), Liuhebafa, and Yiquan. OverviewPushing… …   Wikipedia

  • Pushing Daisies — Saltar a navegación, búsqueda Pushing Daisies Título Pushing Daisies {Criando Malvas (España)} Género Comedia,Drama, Fantasía Creado por Bryan Fuller Reparto Lee Pace …   Wikipedia Español

  • Pushing on a string (phrase) — Pushing on a string is a metaphor for influence that is more effective in moving things in one direction than another. If something is connected to you by a string, you can move it toward you by pulling on the string, but you can t move it away… …   Wikipedia

  • Pushing The Senses — Album par Feeder Sortie 31 janvier 2005 Enregistrement 2004 Durée 40:13 Genre(s) Britpop/Rock indépendant Producteur(s) Grant Nicholas …   Wikipédia en Français

  • Pushing the Senses — Album par Feeder Sortie 31 janvier 2005 Enregistrement 2004 Durée 40:13 Genre Britpop/Rock indépendant Producteur Grant Nicholas, Ken Nel …   Wikipédia en Français

  • Pushing Tin — Título Mi Espacio (España) Fuera de control (Hispanoamérica) Ficha técnica Dirección Mike Newell Producción Art Linson …   Wikipedia Español

  • pushing at an open door — If you re pushing at an open door, you achieve what you want easily because many people agree with you or support you …   The small dictionary of idiomes

  • pushing up the daisies — If someone is said to be pushing up the daisies, they are dead …   The small dictionary of idiomes

  • Pushing — Push ing, a. Pressing forward in business; enterprising; driving; energetic; also, forward; officious, intrusive. {Push ing*ly}, adv. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Pushing — est une association établie à Metz (France). Elle a un rôle de conseil et de développement en actions de médiation culturelle et prévention des toxicomanies. Elle intervient pour des missions de prévention et de réduction des risques en milieu… …   Wikipédia en Français

  • pushing — index impulsive (impelling) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»